สำรวจความแตกต่างระหว่างแหล่งจ่ายไฟแบบเฟสเดียวและสามเฟส

ระบบไฟฟ้าแบบสามเฟสคือวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการจ่ายไฟในระยะไกล ซึ่งทำให้เครื่องจักรอุตสาหกรรมขนาดใหญ่สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น โดยมีลักษณะเป็นคลื่นแบบเฟสเดียวสามคลื่นที่ทำออฟเซ็ตมุมเฟสที่ 120 องศา หรือหนึ่งในสามของคาบของคลื่น Sine ดังที่แสดงในภาพที่ 1 สามารถวัดแรงดันไฟฟ้าแบบสามเฟสจากแต่ละเฟสไปยังจุดนิวทรัล (phase-to-neutral) หรือจากเฟสหนึ่งไปยังอีกเฟสหนึ่ง (phase-to-phase) ความสัมพันธ์ของแรงดันไฟฟ้าระหว่าง phase-to-neutral และ phase-to-phase คือตัวประกอบของรากที่สองของสาม (เช่น 120V กับ 208V)

ระบบไฟฟ้าแบบสามเฟส:

• ใช้กันทั่วไปในธุรกิจขนาดใหญ่ส่วนใหญ่และศูนย์ข้อมูลที่มีความหนาแน่นของระบบสูงซึ่งมีการใช้ตู้แร็คและมี kVA สูงกว่าปกติ
• ใช้สำหรับการใช้งานที่ต้องการกำลังไฟมากกว่า 1000 วัตต์
• ใช้เพื่อสร้างสมดุลให้กับโหลดในโครงข่ายการจ่ายไฟฟ้าของอาคาร
• การทำงานมีความปลอดภัยและคุ้มค่ามากกว่า
• มีการส่งกระแสไฟอย่างสม่ำเสมอในอัตราคงที่

ระบบไฟฟ้าแบบเฟสเดียวจะจ่ายไฟผ่านทางเต้ารับในครัวเรือนทั่วไปเพื่อจ่ายไฟให้กับอุปกรณ์ที่ใช้งานทั่วไป เช่น แล็ปท็อป หลอดไฟ และโทรทัศน์ เมื่อดูภาพออสซิลโลสโคปของแรงดันไฟฟ้าที่ออกมาจากเต้ารับแบบเฟสเดียวตามที่แสดงในภาพที่ 2 จะเห็นว่ามีเพียงคลื่นเดียวเท่านั้น การรับไฟฟ้าแบบเฟสเดียวใช้เพียงหนึ่งเฟสของระบบสามเฟสเท่านั้น แรงดันไฟฟ้าของค่าเฉลี่ยกำลังสอง (RMS) คือ 120V (สำหรับอเมริกาเหนือ) และจะแกว่งระหว่างจุดสูงสุดที่ ±170V ที่ 60 Hz (หรือ 60 ครั้งต่อวินาที)

ระบบไฟฟ้าแบบเฟสเดียว:

• ใช้ในธุรกิจขนาดเล็กและบ้านพักอาศัยส่วนใหญ่
• ใช้สำหรับการใช้งานทั่วไปหลากหลายรูปแบบ 
• เป็นมาตรฐานสำหรับสถานที่ที่ไม่สามารถใช้ระบบไฟฟ้าแบบสามเฟสได้
• มีประสิทธิภาพสูงสุดสำหรับเครื่องที่มีกำลังไฟสูงสุด 1000 วัตต์
• ไม่ได้จ่ายไฟในอัตราคงที่